உலகின்
முதலாவது காதல்
Ulagin
mudhalaavathu kadhal
The
first love story of world
Translated
by
P.R.Ramachander
(This scene of
meeting of Rama and sita is
described in Kamba Ramayana
Thus:-
514. When that Sita who was more prettier than any
one’s concept of beauty,
Was standing there, her eyes and that of Rama
dragged each other,
And each of their eyes wanted to steal
the other and eat it,
And due to this both their
consciousness became one single one,
And he saw her and she also saw
him.
515.The sight that Sita saw with her eyes became,
Two sharp spears and pierced the shoulders
of that strong one,
And the sight of that red eyed Rama who
wore Hero’s anklets ,
Went and pierced the two breasts of that girl
who hurts others by her beauty..
516.Since their sights which drank each
other ,
Tied each other and was dragging each other’s
hearts,
That Rama with a strong bow and Sita with
sword like eyes.
Pierced each others heart and stayed
there.
517. That lady with no waist(thin waist) and
that Rama without any fault,
Became a single soul along their two bodies ,
If they who had parted with each other
,
On the floating bed in the ocean of milk,
Meet with each other in one place , Is there a need to
talk?
518.Those eyes without an end went on seeing
him
And since they were not closing ,
Sita who was wearing gold ornaments,
Stood immobile like the lady in a
picture,.
Rama who was followed by thought about her,
Went forward along with the sage
,
Till he vanished from sight of Sita.
519. When Rama who was wearing scented
garlands ,
Vanished from her sight and
though her mind ,
Which was like an elephant in rut which made the very
strong Goad straight ,
But that Sita who had a crescent like
forehead was stopped,
By her qualities
which were lady like.
520.When the thought of love came
strongly ,
Her mind and body became thin like her
waist,
And through her black long eyes , the
sickness of love ,
Just like a drop of curd in the milk , spread all
over her body.
521.Though she was suffering from the disease of love ,
Since she was not able to tell it, she was
weeping,
Within her mind like a dumb girl and then
the God of love,
Shot an arrow in to her mind , which
was like ,
Putting one more piece of wood in to a raging
fire.
522.That Sita whose eyes went
near to her ears
Which were wearing a lustrous ear stud
,
And which were like a spear not burnt in fire
,
With her disheveled hair and loose dress ,
Faded like a climbing plant put in fire.
523.That Sita who had the waist bels
slipping,
Who had lost her mental strength and conch bangles,
Who had faded mind and wisdom as
well as ,
The colour of her body due to that love
sickness.
Was like the ocean which lost
everything ,
When the devas churned it by a
mountain.
524. When her ornaments loosened, her shyness
deserted her ,
When her beauty changes and when she was hit on her
breasts by arrows of love ,
And was suffering like a deer hit by the
arrow of the hunter,
And when she standing jaded like this , her
friends took that Sita
Who had a colour of a peacock and was wearing ear
studs , with great difficulty.
525.Those friends and
took Sita , who was wearing ear globes in her ears,
Whose eyes move like the Khayal fish
and hand and feet which were like new leaves,
To a bed of flowers over which
cold snow has been sprinkled along with tincture of flowers.
526,When Sita was made to lie down on a bed
of flowers that had just opened
Faded like the lotus flowers
growing densely in a lake ,
Got faded by the rain of snow , which
was white like silk cotton flowers,
And like the fading of the moon when it was
swallowed by a snake.
527.The sweat which formed in the
edge of her eye brows dried immediately
Due to her tortured breath which gave
out heat like a Black smith’s klin,
And her pearl like tears from her
very long eyes fell on
The top of her breasts
like the rain falling on the mountain top .
No other Ramayana describes the marriage of Rama and sita as love marriage ,Here
another poet talks about it)
#இராமன்சீதைகாதல்_வில்
#உலகின்முதல்பேசா_காதல்
Raman Seethai Kadhal vil
Ulakin mudhal pesatha
kadhal
The
bow of love between Rama
and Sita
The
first love of the world where no one
talked
#களம்_அமைத்துக்கொடுத்த
முனி
முன் நடக்க
அவர்
பணியிட
வந்த
இளவல்
இருவரும்
வழி
நடக்க
காடு
கடந்து
அவர்கள்
நாடு
வந்தனர்.
Kalam amaithu
kodutha
Muni mun nadakka
Avar
Paniyida vantha
Ilaval iruvarum
Vazhi nadakka
Kaadu kadanthu
Avarkal
Naadu vanthana
The sage who made
The arena of love , walking first
Those two who came
,
To do service to him,
Walking with him
They crossed the
forest
And entered the
country
ஜனகபுரி
பூலோக
சொர்க்கபுரி
நல்ல
அரசன் ஆளும் பூமி
செழித்துக்கொண்டே
இருக்கும்.
மண்
சிறக்க
மக்கள்
சிறக்க
வாழ்க்கை
சிறக்க
வானம்
சிவக்க
கொழித்து
நிற்கும்
நாடு
Janaka puri
Bhooloka
Swarga puri
Nalla arasan aalum bhumi
Chezhithu konde
irukkum
Man chirakka
Makkal chirakka
Vaazhkkai chirakk
Vaanam chivakka
Kozhithu nirkkum
Naadu
The town of Janaka
The heaven
city of the earth
The place ruled by good king
Would keep on
becoming better
With soil becoming
better
With people
becoming better,
With life becoming better
With forest
becoming red
The country which
keeps on improving
ஜனகபுரி
நாடு.
நாடி
வந்தார்கள்
அந்த
நாட்டுக்குள்
மூவருமாக
ராமனுக்காக
ஒன்றை
தேடித்தரவன்றோ
அம்முனி
உத்தேசித்த
நிலை.
Janaka puri Naadu
Naadi vantharkal
Antha naattukkul
Moovarumaaka
Ramanukkaga
Ondrai
Thedi thara vandro
Ammuni
Udhesitha nilai
The country of
city of Janaka
They came seeking
it
In to that country
All three of them
together
They came in
searching
For Rama one thing
The state expected
By that sage
வீதி
கடக்கும் சமயம்
விழியெல்லாம்
வீதியின்
செழிப்பை
கண்டு வியக்க
விழி
தாவியது மேவியது
திடிரென்று
இரு
விழி இவன் விழி
அதன்
வழியாக்க
நால்
விழியும்
நிலைக்கணம்
நின்று
ஒரு
புரியா
மொழி
பேச
விழி
பேசிய வித்தையினால்
ராமனவன்
கால் தடுமாற
பின்
வந்த இளவலோ
இக்கணத்தையும்
கவனம் கொள்ள
தடுமாறிய
அண்ணனின்
தோளை
தம்பி தாங்க
Veedhi
kadakkum samayam
Vizhiyellam
veedhiyin
Chezhppai
kandu viyakka
Vizhi
thaviyathu, meviyathu
Dhideerendru
Iru vizhi, Ivan vizhi
Athan vazhiyaaka
Naal vizhiyum
Nilai kanam nindru
Oru puriyaa
Mozhi pesa
Vizhi pesiya vithayinaal
Ramanavan kaal thadumaara
Pin vantha ilavalo
Ikkanathayum gavanam kolla
Thadumariya annanin
Tholai thambi thhanga
When they
were crossing the road,
With all eyes
wondering at ,
The prosperity of
the street
The eyes without
mistake went round the street
Suddenly,
One two eyes
made his eyes,
Turn to its direction
The four eyes , a
moment,
Stopped there a
And talked an
unknown language,
And due to
expertise ,
Of the talk of the
eyes,
Rama’s legs
stumbled
And the younger
one who came at the back
Took notice of
that eyes also
And the younger brother ,
Held the shoulders of elder one who stumbled
அன்றே
எழுதப்பட்டது விதி.
தாங்க
வேண்டியன் தம்பி
அண்ணன்
விழும் சந்தர்ப்பம்
இனி
அதிகமுண்டு என்ற ஒரு விதி.
Andre yezhutha
pattathu vidhi
Thaanga vendiyavan
thambi
Annan vizhum
sadharbham
Ini athikamundu yendra oru vidhi
That day itself
the fate was written,
The younger brother
has to support
At the times when elder
brother is falling
Now there is more
is a rule
‘பார்த்து”
அண்ணா என்றான் இலக்குவன்.
பார்த்தேன் அது
பார் தேன் என்று
சொல்லிக்
கொண்டான் இராமன்.
“parthu “
anna yendraan ilakkuvan
Paarthen
athu paar then yendru
Cholli kondaan
Raman
“Carefully elder brother “ said Lakshmana
I saw it is honey
Told Rama to himself
நகரும்
நிலையில்
கால்
பயணிக்க
விழி
முன் அவ்விழியே நின்று
இவன்
வழி மறைக்க
மொழியில்லா
காதல்
அங்கு
இலக்கணமிட்டது.
Nakarum nilayil
Kaal payanikka
Vizhi mun
avvizhiye nindru
Ivan vazhi maraikka
Mozhiyilla kadhal
Angu
Ilakkanamittathu
With feet travelling ,
When they started
moving
That eye standing
in his frony
And blocking his
way
The love without
language
Became the principle there
அரண்மனை
அடைந்தனர்
அவர்கள்.
அரசன்
வழி வந்து வரவேற்றான்.
Aranmanai
adainthanar
Avarkal
Arasan vazhi
vanthu varavethraan
They reached the
palace,
The king came
their way ,
And welcomed them
தவ
முனிவரே
தங்கள்
திருப்பாதம்
அடியேன்
அரண்மனை அமைய
இதுவல்லவா
அதிர்ஷ்டம்.
வருக
வருக
என
இன்முகத்துடன்
ஜனகன் வரவேற்றான்.
THava munivare
Thangal
thiruppadham
Adiyen arnmanai
amaya
Ithu vallavaa
athirshtam
Varuka varuka yena
Oh Great sage
Your divine feet ,
Falling in my palace,
Is this not luck ,
Please come , come
said he
ஜனகா
இவன்
இராமன்
இவன்
இலக்குமணன்.
இலக்குமணனுக்கு
இலக்கு
ஒன்றே
தன்
அண்ணன் இராமனின் நலம்.
இவர்கள்
தயரதனின் புத்திரர்கள்.
“Janakaa
Ivan Raman
Ivan ilakkumanan
Ilakkumanukku
Ilakku ondre
Than annan Ramanin
nalam
Ivarkal
dhayaradhanin puthirarkal
Oh Janaka
This is Rama
This is Lakshmana
To Lakshmana
There is only one
aim
The welfare of his
elder brother Rama
These are the sons
of Dasaradha
அறிமுகம்
செய்வித்தார் முனிவர்
அந்த
ஹரிமுகம்
மறைத்த அவதாரத்தை.
உன்
புத்திரி நலமா
விசாரித்தார்
முனிவர்.
Arimukam cheivithaar munivar
Andha
Hari mukham maraitha
avatharathai
Un puthiri nalamaa
Vicharithaar
munivar
That sage
introduced
The Vishnu
incarnation which hid Vishnu’s
face
Is your daughter
faring well
Enquired that sage
நலமே
ஐயனே
பருவமடைந்து,
புகும்
வீட்டு
விளக்கு
திரியேற்ற
புறப்படும்
சமய நிலை
அடியேன்
புத்திரிக்கு.
கல்யாண
பத்திரிக்கைக்கு
முத்திரை
இடும்
மணவாளன்
யாரென
காத்திருக்கும்
நிலை..
Nalame Ayyane
Paruvam adainthu
Pukum veettu
Vilakku thiri yethra
Purapeedum samaya
nilai
Adiyen puthirikku
Kalyana
pathirikaikuu
Muthhirai idum
Manavalan yaarena
Kaathirukum nilai
Oh sir , she is fine
After attaining
proper age,
It is time for her
to look for,
The time to light the
lamp,
Of her husband’s
home
It is waiting time ,
To know the one,
Who puts his name,
In her wedding
invitation letter
சொல்லும்
பொழுது
ஜனகனின்
விழி
ராமனை
மேய
மனம்
இவன் மருமகனனால்
என்று
ஆய
ஏதோ
போட்டியுண்டாமே
உன்
மகளை
மணக்க
தெரியாதது
போல
தெரிந்த
முனி
கேள்விக்கான
பதிலை
இராமன்
தெரிந்து கொள்ள கேட்க
Chollum
pozhuthu
Janakanin
vizhi
Ramanai meya
Manam ivan marumakanaanaal
Yendru
aaya
Yetho
pottiyundaame
Un
magalai manakka
THeriyaathathu poala
Therintha muni
Kelvikkana padhilai
Raman therinthu kolla ketka
While
telling ,
The
eyes of Janaka,
Grazed
on Rama
And
his mind was wishing,
That
this one should become my son in law
The
sage ased
It
seems there is a competition,
For
your daughter to get married,
Asked
the sage who knew ,
Pretending
he did not know,
So
that the answer ,
Would
be known to Rama
அடியேனிடம்
சிவ
தனுசு ஒன்றுண்டு.
அதன்
நாணெற்றீ
யார்
முடிக்கிறாரோ
அவர்
முன்
நாணேற்றி
என் மகள்
தலை
குனிவாள்.
சொல்லும்
பொழுது
ஜனகன்
இதோ
இந்த அழகன்
தயரத
மகன்
அந்த
நாணேற்றக்கூடாதோ
என்று
ஆசைப்பட
அங்கு
பறந்த
அஷ்டதிக்கு
பாலகர்கள்
“ததாஸ்து”
என்று மொழிய
Adiyenidam
Shiva Dhanussu
ondru undu
Athan naan yethhri
Yaar mudikiraaro
Avar mun
Naan yethi yen
magal
Thalai kunivaal
Cholum pothu
Janakan
Itho intha azhakan
Dhasaratha magan
Antha naanethra koodaatho
Yendru aasai pada
Angu parantha
Ashta dik
paalakarkal
“thathasthu yendru mozhiya”
I have in my possession
One shiva’s bow with me
Befor him who extends
bow strings
And ties
My daughter would
develop shyness
And bend her head
When Janaka
Was telling this
Can not this
pretty one ,
Who is son of dasaratha ,
Tie that string
And felt his desire
And at that time
the eight guardians of directions
Said “Let it be like that”
வா
ஜனகா
அவ்வில்லை
காணப் போகலாம்.
என்று
சொல்லிய முனி
கல்லையும்
பெண்ணாக்கும்
காகுத்தன்
பின் தொடர
பின்னால்
அவன் பின்
வரக்கூடிய
ஒரு
பெண் தொடர
அவ்வில்
இருக்குமிடம்
அழைத்துச்
சென்றார்.
Vaa Janakaa
Aviilai kaana pogalaam
Yendru cholliya
muni,
Kallayum pennakkum
Kaakuthan pin thodara
Pinnal avan pin
Vara koodiya
Oru pen thodara
Avvil irukkum idam
Azhaithu chendraar
Come janaka,
Let us go to
see that bow
Saying this the
sage
Followed by lord Rama,
Who makes even a stone
in to damsel
Followed by a girl,
Who later in
life would follow him,
Was taken to the place,
Where the bow was kept
அது
ஜனகராஜன் சபை.
விஷயம்
ஊருக்குச் சொல்லப்பட
இளவரசிக்கு
இன்று
நல்லது
நடக்கப் போகிறது
என்ற
சமிக்னைகள்
இயற்கை
எடுத்துரைக்க
Athu
Janaka Rajan Sabhai
Vishayam oorukku
cholla pada
Ilavarasukku indru
Nallathu nadakka pokirathu
Yendru
samijnaikal
Yiyarkkai yeduthuraikka
This
is the hall belonging to king Janaka
And
when this news was told to people.
They
with signs indicated that
Today good is going,
To
happen to the princess
இராமனுக்கோ
மன
நிலையில் சற்று மயக்கம்.
அவன்
விழி முன்பு
அவன்
வழி நின்ற
அவ்விழி
பேசியது..
Ramanukko ,
Mana nilayil
chatru mayakkam
Avan vizhi munbu
Avan vazhi nindra
Avvizhi pesiyathu
To Rama,
Slight dizziness
in his mental state
Before his eyes,
The eye which ,
Earlier stood before
him talked
என்னை
மறந்தீரோ?
இன்னொருத்தியை
மணந்தீரோ
என்று
கேட்கா வகை நடக்காதோ?
அவ்விழி
அவன் இதயம் வருட
அதனால்
நெருடிய இராமன்
நான்
கண்ட எனக்கான முதல் பெண்ணே
என்
மனக்கருக்கண்ணே
நீயே
அந்த இளவரசியாவாயோ
என்னிதயமது
துடிக்கிறது.
சிறு
வினாடியில்
என்னை
சிக்க வைத்துவிட்டாயே
அவ்வினாடி
கொடுத்த அதிரிவில்
என்
நாடி நரம்பெல்லாம்
உனக்காக
ஆடிக் கொண்டிருக்கிறதே.
இராமன்
தனக்குள் அரற்றிக் கொண்டிருக்க
Yennai
marantheero?
Innoruthiyai manantheero,
Yendu kekkaa vkai
nadakkatho?
Avvizhi avan
idhayam varuda,
Athanaal varudiya Raman
Naan kanda
yenakkaana mudhal penne,
Yen mana karu j kanne
Neeye antha
ilavarasiyavaayo
Yennidhayamathu
thudukkirathu
Chiru vinaadiyil,
Yennai chikka
vaithu vittaye
Avvinadi kodutha
adhirvil
Yen naadi narambellam
Unakkaaka
aadi kondirukkirathe
Raman thanakkul arathi kondirukka
Have you forgotten
me,
Did you marry some one else,
Has something
happened to ask this?
With that eye massaging his heart
And Rama getting
upset with this that,
Oh lady seen first seen by me meant for me
Oh my eye of
my inner mind
Are you that pprincess
My heart is
beating fast
In few seconds ,
You caught me in
your net
In the shoch given by that second
All my bones and nerves
Are throbbing for
the sake of you
Like this when Rama was murmuring inside him
புறப்படு
இராமா
நீ
நாணேற்றி
அந்த
தனுசில் உன் வீர ஊனேற்றி
ஜனகன்
உற்சாகம் பெற
அவன்
புத்திரி உன் ஜாகை பெற
தயரத
புத்திரனே
உனக்கு
ஜெயம் உண்டாகட்டும்
வாழ்த்திய
முனி
இதழில்
புன்னகையை நாட்டியமிட்டார்.
Purappadu Rama.
Nee naanethri
Andha dhanusil un veera
oonethri
Janakan uthsagam pera
Avan puthri un
jaakai pera
Dhasaratha
puthirane
Unakku jauam
undaakattum
Vaazhthiya muni
Idhazhil
punnakayai naattiyamittar
Start Rama
After you tie the bow string
After you introduce
your valorous blood in that bow,
With janaka getting enthused,
With his daughter
getting your living spac
Oh son of Dasaradha
Let victory by yours
After wishing like
this, the sage
Made smile
dance on his lips
இராமன்
எழுந்தான்
தந்தையை
மனதால் நினைந்தான்
எனக்கு
எல்லாம் கொடுத்தவரே
நீரே
இதில்
எனக்கு நான் விரும்புவதை
கொடுக்க
அருள்வீர்.
Raman yezhunthaan
Thanthayai
manathaal ninaithaan
Yenakku yellam koduthavare
Neere
Ithil, yenakku
naan virumbuvathai
Kodukka arulveer
Rama got up
Though of his
father in his mind
Oh Father who
gavew me everything
Only you,
Would give and bless
me,
All that I desire
here
வில்
அருகே சென்றான்
வில்லாளன்.
Vil aruke
chendraan
Antha villaalan
That great archer,
Went near the bow
வில்லேற்ற
ஒருவன் வந்திருக்கிறான்
என்ற
நிலை கேட்ட
கள்ளூறும்
பார்வை கொண்ட சீதைக்கு
உள்
உதறியது.
இவன்
நான் கண்ட அவனோ
அன்றி
வேறொருவனோ
அக்கண்கள்
அல்லவா
என்னை
பேதமை செய்தன.
அவ்விழி
பேசிய மொழியில்
பழி
கிடந்து பரிதவிக்கிறேனே
என்
தாயே
என்
நிலையறியாய்.
நிலையிட்டு என்னுள்
நிற்கும்
அவன்
விழிக்குள்
எனையென்றும்
களையிடுவாய்.
வேண்டியபடியே
சீதை
காத்திருந்தாள்.
Vil yethra oruvan
vanthirukkiraan
Yendra nilai ketta
Kallorum parvai konda
seethaikku
Ul uthariyathu
Ivan naan kanda
avano
Andri
Ver oruvano
Akkankal allavaa
Yennai pedhamai cheithana
Avvizhi pesina
mozhiyil
Pazhi kidanthu parithavikkibdrene
Yen thaaye
Yen nilai ariyaai
Nilayittu yennul
Nirkkum
Avan vizhikkul
Yenai yendrum
Kalai iduvai
Vendiya adiye
Seethai
Kaathirunthaal
Hearing the news
that,
One person has come to string the bow.
The inside star
shivering to
Sita who had eye sight
dripping alcohol
Is he the one who
is seen by me
Or is it
Some one else
Was not his eyes ,
That made me mad
In the words
spoken by those eyes,
Am I not affected
badly and struggling
Oh mother
Pleae understand my state
In his eyes ,
That are within my
mind forever.
Please transplant me,
As per the need,
Sita went on
waiting
வில்லை
வணங்கினான்
சொல்லாளன்.
பார்வை
அதன் மேல் நிலையிறுக்க
பாவை
மனம் முன் பரிதவிக்க
பலம்
பொருந்திய
இரு
கைகளால்
அப்பாவையை
நினைத்தபடி
வாரி
அதையெடுத்து
நெஞ்சின்
முன் நிறுத்தி
காரிகையை
கண் கொண்டு
நாண்
அதை இழுக்க
அதிரொலியாய்
அவ்வொலி
அரண்மனை
முழுதும்
எதிரொலிக்க
தனி
வழியாய்
இளவரசி
சீதையும்
ஒலியிட்டவனை
விழியிட
விரைய
Villai vananginaan
Cholaalan
Parvai athan
mel nilai irukk
Pavai manam mun
parithavikka
Balam porunthiya.
Iru kaikalaal
Appavai ninaitha
padi
Vaari athai
yeduthu
Nenjin mun niruthi
Kaarikayai kan
kondu
Naan athai izhukka
Athiroliyai
Avvoli
Aranmanai
muzhuthum
Yethirolikka
Thani vazhiyai
Ilavarasi sitayum
Oliyittavanai
Vizhi ida viraya
He who rules his
words
Saluted the bow,
With his eyes
concentrated on that
With themind of the lady getting stuggled before him
With his very strong two hands
Thinking in his
mind father,
He took it well
Made it stand before his chest,
Seeing the lady by
his eyes,
When he pulled the string
That sound
Boomed greatly
Echoed all over
the palace,
And through a private path,
The princess Sita,
Rushed to see,
The one who handled the bow
சந்தித்த
கண்கள்
காதல்
மொழி
கொண்டிட்ட
கண்கள்
நேருக்கு
நேர் மோதிக்கொள்ள
Santhitha kankal
Kadhal mozhi
Konditta kankal
Neru kku ner modhi kolla
The eyes that had met,
The eyes which
had,
Talked the language of love.
Dashed
against each other
இவளா
அவள் என்று இவன்
கூத்தாட
அவனே
இவன் என்று அவள்
மூச்சாட
உலகின்
முதலாவது
சொல்லிடா
காதல்
வில்லிட்டு
முடிந்த நிகழ்வில்
மொழியிட்டது.
Yivalaa aval yendru ivan
Koottada
Avane ivan yendru aval
Moocchada
Ulagin muthalaavathu
Chollidaa kadhal
Villittu
mudintha nigazhvil
Mozhiyittathu
With him dancing,
Thinking is she that
one
With her not
breathing
Thinking , he is
that one
The first love
story
Without any words
Came in to words .
